Mierząc się z sytuacjami kryzysowymi, dzieci i rodzice nie potrzebują więcej diagnoz czy etykietek, tylko lepszego zrozumienia, wspierającego otoczenia i nowych kompetencji w komunikowaniu się i konstruktywnym zaspakajaniu swoich potrzeb psychologicznych. Takie właśnie wsparcie w trudnych sytuacjach oferuje profesjonalny coach kryzysowy, pomagając w pierwszej kolejności wyjść z kryzysu, a następnie wykorzystać to doświadczenie do rozwoju.
Dzisiaj środowisko rodziny stało się tak pełne napięcia, że obserwujemy eksplozję problemów psychicznych u dzieci. To nie jest kwestia genetyki, gdyż takie zmiany nie dzieją się w jednym pokoleniu. Coś musiało się zmienić w otoczeniu dzieci, całych rodzin, które coraz powszechniej doświadczają kryzysów. Można powiedzieć, że dzieci są zdiagnozowanymi pacjentami, w chorym środowisku, w którym przyszło im dorastać. Coaching kryzysowy stanowi tutaj nieocenioną pomoc, szczególnie wobec trudności z dostępem do opieki psychologicznej w Polsce.
Coaching Kryzysowy to metoda pracy z Klientem w lekkim i średnim kryzysie psychologicznym powstała z połączenia metod pracy Interwencji Kryzysowej z metodami coachingowymi rozwoju osobistego. Coaching Kryzysowy umożliwia naprowadzenie osoby doświadczającej kryzysu na ścieżkę powrotu do normy psychologicznej, zapobieganie rozwojowi zaburzeń, a także ma wymiar prewencyjny, czyli w kryzysowych sytuacjach przeciwdziała zaburzeniom, rozwojowi depresji, patologii i uzależnień. Pod taką opieką, kryzys może stanowić punkt zwrotny w życiu człowieka i pchnąć go ku niezbędnym zmianom, aby wejść na wyższy poziom jakości życia.
W sytuacji kryzysu rodzinnego w pierwszej kolejności coach we współpracy z klientem diagnozuje głębokość kryzysu oraz możliwość dalszej współpracy. Jeśli współpraca jest możliwa, coach wspiera Klienta w wyjściu z kryzysu metodami interwencji kryzysowej. W tym procesie coach normalizuje trudną sytuację rodzinną oraz może przedstawić ją z nowej perspektywy, która ukazuje szansę na wyjście z kryzysu oraz wypracowanie lepszej jakości relacji i dobrostanu wszystkich członków rodziny.
Wraz z ograniczeniem negatywnych skutków kryzysu na codzienne funkcjonowanie i powrotem do normy psychologicznej sprzed kryzysu, coach pomaga Klientowi odzyskać dostęp do zasobów oraz uruchomić je w celu wyjścia z kryzysu oraz ustanowienia nowych standardów funkcjonowania. Taka praca jest możliwa kiedy Klient jest w pełni swoich możliwości poznawczych, ma dostęp do zasobów takich jak kreatywność, krytyczne i perspektywiczne myślenie oraz jest gotowy do konfrontowania się z trudnymi kwestiami. To doświadczenie powoduje wzrost odporności psychicznej, rozwój osobowości oraz dojrzałości emocjonalnej.
W przypadku kryzysów rodzinnych, rodzice poprzez psychoedukację uzyskują nowe kompetencje rodzicielskie oraz lepsze zrozumienie swoich potrzeb i emocji, a w procesie coachingu mogą wypracować nowe, konstruktywne wzorce odpowiadania na nie. Ta ścieżka rozwoju osobistego pozwala rozwinąć poczucie sprawstwa wobec przyszłych wyzwań, z którymi bez wątpienia nie raz jeszcze przyjdzie się zmierzyć rodzinie w przyszłości. Beneficjentami takiej pracy rozwojowej jest Klient oraz jego otoczenie, w szczególności dzieci.
W sytuacji kryzysowej priorytetem jest zaopiekowanie się potrzebami Klienta, jego powrót do normy psychologicznej oraz zapobieganie zaburzeniom. Spotkanie Klienta w trudnym miejscu, w którym się znalazł pozwala na zadbanie o dobrostan psychiczny w długiej perspektywie. Kiedy Klient wraca do normalnego funkcjonowania w kluczowych obszarach swojego życia, przychodzi czas na uruchomienie zasobów i pokierowanie Klienta ku rozwojowi na bazie doświadczeń, z którymi przyszło mu się mierzyć.
Tutaj właśnie tkwi potencjał rozwojowy coachingu kryzysowego, Klient jest niejako zmuszony przez życie do podjęcia istotnych działań i decyzji, więc kiedy jest w kontakcie ze swoimi wartościami i wewnętrzną motywacją ma szansę na dokonanie pozytywnych zmian w swoim życiu, które będą trwały i stanowiły źródło wewnętrznej siły długo po ustąpieniu okoliczności kryzysu. Ten proces może być prowadzony narzędziami coachingu klasycznego. Dzięki temu poziom spełnienia i zadowolenia z życia może znacznie się podnieść, pozytywnej zmianie ulega obraz siebie i poziom samoakceptacji, a większa wrażliwość na siebie i innych oraz odczuwana wdzięczność przekłada się na zdrowe relacje z otoczeniem i większą dojrzałość emocjonalną.
Dzięki zdrowemu wyjściu z kryzysu i wzrostowi pokryzysowemu rodzina może stworzyć głębokie, karmiące, długotrwałe relacje, które stanowią najistotniejszy warunek spełnionego życia (wg jednego z najdłużej prowadzonych badań longitidunalnych nad szczęściem, prowadzonego na Uniwersytecie Harvarda od ponad 75 lat).