Cierpliwość

90% rodziców, z którymi pracuję podaje jako najbardziej brakujący, a jednocześnie najbardziej pożądany zasób…CIERPLIWOŚĆ.
Z pewnością bywa ona pomocna w wielu trudnych sytuacjach, jednak wbrew powszechnym wyobrażeniom, nie jest jedyną i nie zawsze najlepszą odpowiedzią na wszelkie trudności.
Dlaczego?
Cierpliwość oznacza m.in. „umiejętność czekania lub długotrwałego znoszenia rzeczy przykrych lub cierpienia, bez narzekania lub irytacji”.
…cierpienie bez narzekania… długotrwałe znoszenie przykrości…
To nie jest uniwersalna strategia budowania autentycznej, bliskiej relacji w rodzinie opartej na wzajemnym poszanowaniu granic i zrozumieniu. Jest to sygnał alarmowy, mający zwrócić naszą uwagę na wewnętrzną kwestię, która wymaga zaopiekowania.
Nie jest rozwiązaniem odłączenie alarmu, tylko zlokalizowanie obszaru, w jakim został wywołany.
Praktykowanie cierpliwości, wdzięczności czy empatii w momentach, które wymagają innej reakcji może nie być zdrową odpowiedzią na rzeczywistość. Może oznaczać wycofywanie się, zamiast podejmowania wyzwań.
To samo tyczy się dzieci, jeśli uczymy je odpowiadania jedynie emocjami, które nastawione są na współpracę, może się okazać, że nie będą potrafiły stanąć w swojej obronie tam, gdzie będzie zagrożona ich integralność i konieczna obrona granic.
Trzymanie się kurczowo strategii cierpliwego przeczekiwania może
być niejednokrotnie łatwiejszym, bardziej konformistycznym zachowaniem, niż refleksja nad tym, co dla mnie jest ważne i zaangażowanie się w wypracowania dobrego odpowiedniego rozwiązania.
Niecierpliwość czy poirytowanie to informacja o ważnych potrzebach, którymi powinniśmy się zaopiekować, aby nie przekraczać swoich granic i nie popadać we frustrację, niekonstruktywną złość czy bezsilność.
To może być również informacja o wewnętrznym, konflikcie wartości, który wymaga pilnego rozwiązania.
Brak cierpliwości to życzliwe przypomnienie, aby o siebie zadbać. Nie stanowi odrębnego problemu, z którym można się szybko rozprawić, lecz jest wyzwaniem rozwojowym, za które powinniśmy wziąć odpowiedzialność i znaleźć odpowiedź zgodną z naszymi autentycznymi potrzebami.
Cierpliwość można klasyfikować jako cechę charakteru, do której mamy różny dostęp zależnie od naszego typu osobowości.
Można też klasyfikować ją jako postawę, w tym rozumieniu możemy ją rozwijać i ćwiczyć.
A także jako emocję, która zapewnia wytrwałość i energię w obliczu trudnych zadań. Jako emocja cierpliwość może pojawiać się w odpowiedzi na opóźnienia lub prowokację i studzić złość czy poirytowanie. Tutaj również jest pole do rozwoju : gdy zwiększamy swoją płynność emocjonalną, mamy większy dostęp do wybierania różnorodnych reakcji w zależności od swoich potrzeb i sytuacji.
Jeśli Ty również często odczuwasz, że brakuje Ci cierpliwości, warto się temu przyjrzeć bliżej.
Co pojawia się zamiast cierpliwości? Złość? Smutek? Poirytowanie? Bezsilność?
Każda z tych emocji kryje potrzeby, które wymagają zaopiekowania.
Być może funkcjonujesz na emocjonalnych rezerwach i masz odczucie, że reakcje „przytrafiają Ci się” i przytłaczają Cię, a emocje przejmują kontrolę nad Twoim działaniem, zamiast wspierać Cię dostarczając właściwej energii do działania?
#PŁYNNOŚĆ_EMOCJONALNA pozwala korzystać z emocji tak, by odpowiadać na życie z poszanowaniem swojej integralności oraz godności innych osób. Z praktyki wiem, że gdy zajmiemy się kwestiami, które tego najbardziej wymagają…cierpliwość po prostu się pojawia.
Okazuje się, że będąc w zgodzie ze sobą i budując autentyczne relacje mamy większą gotowość do towarzyszenia dzieciom w ich emocjach oraz poszerzana tolerancji na swoje własne trudne uczucia i po prostu bycie z nimi „pomimo trudności, bez narzekania lub irytacji”.
Jeśli jesteś zainteresowany rozwojem emocjonalnym dołącz do mojej grupy na FB i weź udział w bezpłatnym kursie online
#️⃣DETOKS EMOCJONALNY DLA RODZICÓW
gdzie przyglądamy się trudnym emocjom, staramy się je lepiej zrozumieć, znaleźć sposoby odpowiadania, które nam służą.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.